Bir zamanlar, inişli çıkışlı tepeler ve kıvrımlı dereler arasında yer alan şirin bir köyde Gül adında genç bir kadın yaşardı. Gül tüm köyde nezaketi, şefkati ve en kasvetli günleri bile aydınlatan parlak gülümsemesiyle tanınıyordu.
Bir gün Gül köy pazarında dolaşırken, arnavut kaldırımlı yolun kenarında mütevazı bir çiçek koleksiyonuyla çevrili yaşlı bir kadının oturduğunu fark etti. Aralarında, kadifemsi yaprakları güneş ışığını alev gibi yakalayan tek bir kırmızı gül göze çarpıyordu.
Kırmızı gülün güzelliğinden etkilenen Gül, yaşlı kadına yaklaştı. “Bu nefis gül ne kadar?” diye sordu.
Yaşlı kadın gülümsedi, gözleri yüzyılları kapsayan bir bilgelikle parlıyordu. “Ah, sevgili Gül,” dedi, “bu kırmızı gül sıradan bir çiçek değil. Kızıl kıvrımlarında aşkın büyüsünü taşıyor. Sende saf bir kalp hissediyorum ve onu sana hediye edeceğim.”
Gül kırmızı gülü şükranla kabul etti; yapraklarının eline dokunduğunda bir sıcaklık yayıldığını hissetti. Bu kırmızı gülün sihirli bir sır sakladığını bilmiyordu; ne zaman onun huzurunda gerçek bir aşk eylemi gerçekleştirilse, yumuşak, büyüleyici bir ışıltı yayardı.
Büyülü kırmızı gülün haberi tüm köye yayıldı ve genç aşıkların ve umutlu ruhların hayal gücünü ele geçirdi. Gülün ince ışıltısının rehberliğinde Gül, kendisini en beklenmedik yerlerde buldu, onun huzurunda çiçek açıyormuş gibi görünen sevgi ve nezaket eylemlerine tanık oldu.
Bir gün Gül bahçesiyle ilgilenirken Levent adında genç bir adam yaklaştı. Gözleri Gül’ün kalbinin saflığını yansıtan bir samimiyetle doluydu. Ona her çiçeğin gün batımının renklerini yansıtacak şekilde özenle seçilmiş el yapımı bir buket hediye etti.
Gül buketi alırken ortasındaki kırmızı gül ruhani bir ışıkla parlamaya başladı. Hava sanki sihirle parlıyordu ve Gül ile Levent bilgili bir bakış attılar.
O günden itibaren Gül ve Levent’in aşkı büyüleyici bir bahçe gibi yeşerdi. Büyülü kırmızı gül, kalıcı aşklarının sembolü haline geldi ve köy, bağları gizemli çiçek tarafından kutsanan çiftin hikayelerini fısıldadı.
Ve böylece, şirin köyün kalbinde, Gül ve Levent günlerini bahçelerinin güzelliği ve kırmızı gülün büyüsüyle çevrili olarak geçirdiler; bu, en beklenmedik yerlerde bulunabilen sevginin kalıcı gücünün bir kanıtıdır.
Bu hikaye elbette gerçek değil, lakin bir güzel kırmızı gül hikayesi olarak Isparta çiçekçi tarafından hazırlandı.